Jónas fær bjartsýnisverðlaun vikunnar

Hann nefnilega var eitthvað að brasa með innflutning á bjálkahúsum frá Litháen og fór þá að bjástra við að aðstoða litháíska samfélagið á Íslandi.

Síðan út af því að þá var hann eitthvað að fara til Keflavíkur að taka á móti einhverjum manni. Honum varð síðan eitthvað illt í maganum en hann veitti því svo sem enga sérstaka athygli. Fór víst bara út að labba eða eitthvað. Síðan ætlaði hann að keyra hann til Keflavíkur ístaðinn fyrir að keyra hann til læknis en hann var svo sem ekkert að spekúlera neitt sérstaklega í því. Síðan hættu þeir við það. Og eitthvað voru þeir og hann alltaf að hringja í einhverja menn en það kemur nú svo sem oft fyrir að það þurfi að hringja eitthvað.

Fór síðan að kaupa teppi og límband í Bykó svona af því að þeir ætluðu að fara í einhverja múraravinnu. Og þá var þessi veiki skyndilega horfinn. Svo var hann með í að þrífa íbúð hátt og lágt, ælur og blóðblettir og svona alls konar.
Síðan fóru þeír í bíltúr og keyrðu bara á Neskaupstað um hávetur til að heimsækja mömmu vinar hans eða eitthvað svoleiðis. Kemur ekki á óvart að þeir hafi fengið skyndilegan áhuga á að heimsækja gömlu konuna. Af einhverjum undarlegum ástæðum voru þeir síðan hættir við að nota teppið við múraravinnu og voru í staðinn búnir að vefja því uppí undarlega stóran göndul og höfðu það með sér þarna austur. Nei það er náttúrlega daglegt brauð að keyra þarna austur með bláan teppisstranga í aftursætinu svona 100 kg eða svo.

Síðan fóru þeir þarna austur og hvort þeir hittu einhvern tíman mömmuna fylgir ekki sögunni en hins vegar var teppisrusslan skyndielga horfin. Þeir keyrðu eitthvað niður að höfn og Jónas göngugarpur fór svona eitthvað út að labba og þegar hann kom aftur var teppið horfið. Eða hann man að minnsta kosti ekki neitt annað.

Síðan nokkrum dögum seinna heyrði hann einhverjar fréttir um eitthvað lík og guð má vta hvað og af einverjum dularfullum ástæuðum fór löggan að tala við hann út af því. Nei þetta skilur enginn en ég held að þessi Jónas hljóti að vera bjartsýnasti maður aldarinnar að halda að einhver trúi honum og þeir þrír eða reyndar fjórir með þessum sem drapst hljóta að vera óheppnustu menn sögunnar!

Og reyndar kannski líka með þeim vitgrannari.