Friday, January 31, 2003
Þegar ég hlusta á rugglið úr forstjóra Landsvirkjunar að skýra út það að Landsvirkjun ætli ekkert að virkja þar sem hún ætlar að virkja og að Landsvirkjun hafi alltaf ætlað að gera það sem hún hefur örugglega aldrei ætlað að gera og sé jafnvel að gera, þá yrði ég líklega kærður fyrir meiðyrði ef ég myndi skrifa hér það sem ég vildi helst skrifa!!!
Jibbíí - Það er komið óveður
Og ég nýkominn úr glippingu alveg oggopinkunaustum alveg göllóttur. Samt ekki eins og hann Stebbi sem er bara alveg göllóttur en göllóttur samt. Mikið svakalakalega gæti manni orðið galt á hausnum. Verð líklega bara að fjárfesa í nýrri húfu. Húfu - já þarf þá að finna einhverja húfubúð. Fór seinast í sérhannaða húfubúð þegar ég varð stúdent og borgaði í fyrsta skipti með kredidkortinu mínu sem konan passaði sig á að brjóta ekki, en brotnaði samt en það var bara allt í lagi því það var einvhern tímann löngu seinna þegar ég var löngu kominn heim úr þessari útskriftarferð fyrir mörgum árum meðan ég var ennþá ungur en hélt að ég væri orðinn alveg svakalega gamall eða að minnsta kosti fullorðinn en það verður maður samt ekki fyrr en maður verður þrítugur eins og hún Stína sem yngdist síðan bara um heil sjö ár í morgun þannig að hún er bara orðin tuttuguogþriggja attur og fór þess vegna bara út í búið með henni Siggu í hádeginu sem er þá bara miklu eldri, örugglega orðin kona og allt en ekki bara stelpa eins og Stína sem yngist bara og verður orðin barn attur ettir nokkur ár og verður í 12 ára bekk með skrákunum sínum sem verða svakalega hissa á að mæta henni svona á miðir leið og
amen mikið svakalegt bull er þetta, verð líklega bara að fara að vinna eitthvað. Eftirmæli örugglega þegin.
held bara að þetta sé persónulegt met í bulli - Skyldu þeir hjá bull.com vita af þessu hvað lénið þeirra er mikið bull!
Wednesday, January 29, 2003
Alver er það ótrúlega góð tilfinning að losna við helluna sem ég hef haft fyrir hægra eyranu í meira en viku. Verst að það varð til þess aðég uppgötvaði mér til undrunar að ég var eftir allt saman líka með hellu fyrir vinstra eyranu. Þessi aukna heyrn er alveg hreint ótrúleg. Ætli maður verði bara ekki hægrisinnaður af þessari nýfengnu hægri heyrn og fari kannski að berjast fyrir auknum virkjunaráformum. S.s. dásamlegri gufuaflsvirkjun á Laguaveginum. Myndi öruggelega draga að fullt af túrhestum. Síðan mætti fara í alveg svakalega fína siglingu á lóninu sem gæti myndast á Emstrunum eftir að stíflan þar hefur verið byggð. þaldénú. Síðan væri nú ekki amalegt að hafa þjóðgarð utanum þetta allt saman.
Tuesday, January 28, 2003
Monday, January 27, 2003
Eitthvert athyglisverðasta sjónarmið sem ég hef heyrt lengi heyrði ég um daginn frá manni sem er búinn að vera atvinnulaus í nokkurn tíma. Það var víst enga vinnu að fá og þetta hafði víst ekki gengið baun í bala hjá honum. Og niðurstaðan var nú dálítið sérkennileg. Hann var sko eiginlega alveg búinn að sjá þetta út að þetta var nú bara út af því að atvinnuþátttaka á Íslandi er allt of mikil. Jú það getur náttúrlega vel verið að atvinnuþátttakan sé dálítið hraustleg hjá okkur mörlandanum en helst var þetta sko kvenþjóðinni að kenna taldi hann. Enda hafði hann komist að því að í öðrum löndum ynnu konur ekki nándarnærri eins mikið og hérna og það væri bara þannig í okkar guðsvolaða þjóðfélagi að það gætu bara ekkert allir verið að vinna, neyslan héldi því bara ekki uppi. Þannig að það til að tryggja að "allir" geti fengið vinnu þá verður augljóslega bara að draga aðeins úr atvinnuþátttöku kvenna.
Ég held annars að það sé konan hans sem vinnur fyrir honum núna í atvinnuleysinu.
Lifi dekkjaverkstæðin!
Friday, January 24, 2003
Líklega þarf maður eitthvað að fara að æfa sig af þeim rosalegasta krafti sem nokkurn tíman hefur sést eða heyrst um. Nýi kokkurinn er þvílíkur alvöru kokkur að ég verð líklega orðinn hnöttóttur þegar kemur fram á sumarið ef svo fer fram sem horfir. Líklega verður maður að spríkkla með tvöföldum krafti til að hafa í við hitaeiningarnar frá kokkinum.
Annars er þetta nú held ég voðalega heilsusamlegt hjá honum stundum rænmeti og alls konar góðgæti þannig að þetta horfir kannski ekkert til svo mikils voða.
Thursday, January 23, 2003
Loksins er ég orðinn fárhagslega sjálfstæður. Hingað til hef ég þurft að ganga betlandi milli vinnufélaganna til að geta svalað þorsta mínum af þeim unaðslegu guðaveigum frá Ameríku sem kallast þessu dásamlega freistandi nafni KÓK. Nýi kokkurinn (sá sem ég næstum því elska) er nefnilega farinn að selja kók út á krít. Núna get ég sem sagt sagt skilið við betlistarfið og kóksjálfsalann á annarri hæðinni og lifað í vellystingum praktulega með aðstoð þeirra þriggja: VÍSA, Tobba og Vífilfells.
Wednesday, January 22, 2003
Hvað gerir Decode núna?
Fyrsti einræktaði kötturinn er alls ekkert líkur fyrirmynd sinni, hvorki í útliti né hegðun. Fyrirmyndin Rainbow er feitlagin og ljósleit með brúnum og gylltum bröndum, en eftirmyndin Cc er grönn og ljósleit með gráa kápu. Þá er Cc forvitin og gásakafull en Rainbow er varkár.
Skaparar Cc við A&M háskólann í Texas í Bandaríkjunum segja, að rekja megi hluta mismunarins til aldursmunar kattanna en að kettirnir tveir séu þó lifandi sönnun þess að umhverfi hafi jafn mikil áhrif á persónuleika katta og erfðaefni þeirra. Þá hafi tilvist þeirra sýnt fram á að ákveðin erfðaefnissamsetning þurfi ekki að leiða til eins ákveðins háralitar.
Ég held að ég sé orðinn ástfanginn. Ég elska nýja kokkinn í vinnunni hjá mér. Eða kannski öllu heldur, svona til að fyrirbyggja allan misskilning. Ég elska matinn sem hann eldar.
Nema eins og einn vinnufélaginn var að segja við mig þegar ég var að láta uppi þessa ástarjátningu þá er hann kannski ekkert sérstaklega góður kokkur, heldur eldar hann bara mat sem svona miðaldra kagglar eins og ég vilja fá. Ó mig aumann, núna er ég niðurbrotinn maður. Orðinn miðaldra kaggl fyrir aldur fram, ojbrasta.
Sú sem ætlar að hafa gæðavottun (já klikkað) úti í Köben heldur að ég ætli mér að vinna mér inn einhver stig með því að senda hana á námskeið! Glætan spætan.
Onei, sumir gera sér alveg grein fyrir því að þeir fá aldrei nein gæðaverðlaun hjá þeim tveimur nema það yrðu skammarverðlaun! Var nú annars að hugsa um að láta sprauta bílinn þar sem liturinn á bílnum átti að skipta máli en vil bara ekki vera á bleikum bíl. Er það ekki örugglega liturinn sem telur mest? En ...
Það koma tíma og það koma ráð. Bráðum kemur að svona alvöru vottunarúttekt þar sem galdrakarlinn kemur og þá ... hahahahahaha
Hver veit nú hvern hann mun taka út þá ...
Monday, January 20, 2003
Mér sýnist að okkar ástkæra þjóð sé bloggóð (ég reyndar er kannski þar meðtalinn en það er nú ennþá bara svona nýjabrum á þessu). Ég held að ég sjái íslenskan titil á meðal þeirra 10 síðustu sem hafa bloggað þegar ég fer inn á bloggerinn.
Það þýðir að líklega eru íslendingar með svona 1-5 % af þessu bloggi á blogger.com en mér telst til að íslendingar séu svona 0,005% jarðarbúa og kannski 0,05% þeirra jarðarbúa sem ættu að vera á þessum bloggmarkaði. Hvar blogga eiginlega aðrar þjóðir eða eru íslendingar bara orðnir svona svakalega húkkt á þessu. Hefur skriftagleði Íslendingasagnanna núna brotist út í blogginu. Reyndar þá held ég það!
En sem álfur væri ég: Rúmil Pallanén.
hmmm
Eftir 25 ára starf í tölvubransanum var Einar gjörsamlega búinn að fá nóg af öllu stressinu sem fylgdi þessum bransa. Hann hætti í vinnunni og keypti sér 30 hektara lands langt uppi í sveit eins langt frá mannabyggðum og hægt var. Bréfberinn kom við einu sinni í viku og kaupfélagið sendi honum vörur einu sinni í mánuði. Annars var hann umlukinn kyrrð og ró.
Eitt kvöldið, eftir um það bil sex mánaða einangrun, bankar einhver á dyrnar. Einar fer til dyra og úti stendur svakalegur durgur. "Heiti Sigurmundur... Nágranni þinn hinumegin við fjallið... Partý hjá mér á laugardagskvöldið... hélt þig langaði til að kíkja."
"Frábært!", sagði Einar. Eftir sex mánaða einangrun er ég tilbúinn til að hitta sveitungana. Ég þigg boðið með þökkum."
Sigurmundur gerir sig líklegan til að fara en snýr sér að Einari og segir: "Best að vara við því að það verður mikið drukkið."
"Ekkert mál. Eftir 25 ár í tölvubransanum þá get ég drukkið nánast alla undir borðið."
Aftur gerir Sigurmundur sig líklegan til að fara en snýr sér við í dyrunum og segir: "Líklegast mikið slegist."
Hrikalegt, hugsar Einar með sér...harðgert lið. "Jæja, mér kemur ágætlega saman við flesta. Ég kem. Takk fyrir að bjóða mér."
Aftur gengur Sigurmundur í burtu en snýr sér við í dyrunum og segir: "Ég hef líka séð frekar brjálað kynlíf í þessum partýum."
"Heyrðu, það er ekki vandamálið" segir Einar, "þú veist það kannski ekki að ég hef verið algjörlega einn í sex mánuði! Ég kem sko alveg örugglega... en segðu mér, í hverju ætti ég að mæta? jakkafötum eða lopapeysu?"
Sigurmundur stoppar enn einu sinni í dyragættinni og segir: "í hverju sem þú vilt, við verðum bara tveir!".
--------------
Ekki veit ég af hverju svona brandarar þurfa alltaf að fjalla um einhvern sem heitir Einar en hann var bara svona upphaflega.
Sunday, January 19, 2003
Long time passin'
Where have all the flowers gone
A long, long time ago
Where have all the flowers gone
Young girls picked them every one
When will they ever learn
When will they ever learn
Where have all the young girls gone
Long time passing
Where have all the young girls gone
A long time ago
Where have all the young girls gone
Taken husbands every one
When will they ever learn
When will they ever learn
Where have all the young men gone
Long time passin'
Where have all the young men gone
A long, long time ago
Where have all the young men gone
Gone to soldiers every one
When will they ever learn
When will they ever learn
Where have all the soldiers gone
Long time passin'
Where have all the soldiers gone
Long time ago
Where have all the soldiers gone
Gone to grave yards every one
When will they ever learn
When will they ever learn
Where have all the grave yards gone
Long time passing
Where have all the grave yards gone
A long time ago
Where have all the grave yards gone
Gone to flowers every one
When will they ever learn
When will they ever learn
Where have all the flowers gone
Long time passing
Where have all the flowers gone
A long, long time ago
Where have all the flowers gone
Young girls picked them every one
When will they ever learn
When will they ever learn
Oh, when will they ever learn
Where have all those flowers gone
Ooo, I know those young girls picked them every one
Umm, Where have those soldiers gone
Gone to grave yards every one
Oh, won't they ever learn
Annað hvort er sólin farin að hækka á lofti eða þetta er fyrsta sólkskinið í heila háa herrans tíð. A.m.k. er sólin sífellt að skína framaní mig núna þegar ég pikka á tölvuna. Best að fara út að skoða sólskinið. Enda hef ég fyllilega unnið til þess þar sem ég er loksins búinn að taka allt jólaskrautið niður. Allar 500 perurnar komnar ofan í kassa!!!
Og hvað haldiði. Varð mitt frábæra grænmeispasta til þess að þa varð til ný hugmynd að ferðalagi til að fara næsta sumar og nota hálendið áður en það verður allt eyðilagt.
Galdrast fyrst einhvernveginn inn í Snæfell. Arka síðan þaðan að Jöklu. Annað hvort komast yfir hana (sem við efumst nú reyndar um að sé á nokkurn hátt mögulegt) eða förum fyrir hana á jökli.
Síðan arkað niður með ófétinu að vestan og niður að ármótunum þar sem Jökla sameinast Kringilsá ( flottasta á á [nei ég var ekki að meiða mig þó það hafi komið á tvisvar] Íslandi ). Til baka þvælst upp með Kringilsá og dáðst að Töfrafossi og flúðunum úr austurátt og farið líklega alveg uppað jökli því þar sem hreindýrin fara ekki yfir Kringilsá þá er ólíkleg að maður gangandi geri það heldur.
Það er eiginlega forsenda fyrir því að þetta verði ánægjuleg ferð að þeir hafi nú vit á því blessaðir framvæmdakallarnir að vera ekki að legggja vegi út um allt í Kringilsárrananum. Sé annars alls ekki hvað í ósköpunum þeir ættu eiginlega að vera að gera með því. Varla þurfa þeir að fara að burra báðum megin við ána!
Farið fyrir Kringilsá á jökli og gengið eitthvað áfram í vestur þar sem séð yrði til þess að einhver bjargaði okkur aftur til byggða. Þetta yrði alveg megaflott!!!
Síðan mætti í ferðalok fara niður að hinu hræðilega framkvæmdasvæði og fá ósköpin þar beint í æð.
Saturday, January 18, 2003
Mikið ediláns frábær fyrirbæri eru fartölvur. Mar getur meirasegja bloggað meðan maður er í eldhúsinu að elda!
Ef einhvervill skoða hvað er verið að elda þá er það hérna nema að það er bara alveg sleppt þessu ógðeðslega súkini og eggaldin sett í staðinn. namminamm
Loksins komin einhver snjóföl í höfuðstaðum og nágrenni hans. Eftir að hafa ímeilað og emmessennað við Ralldiggni heilan dag og hálfa viku var druslast af stað á skíði. Rykið dustað af skíðabogunum og þeir skrúfaðir á sinn stað á þakið á bílnum, nögladekkjunum þrælað undir og ætt af stað. Bara sko við þrjú systkinin mín, sko.
Það var auðvitað allt lokað í Bláfjöllum og það vissum við auðvitað líka því auðvitað vorum við að fara á gönkuskíðin. Þarna uppfrá var annars alveg dálítið af jeppum og enn meira af vélsleðum, nokkrir á snjóþotu, einhverjir á gönguskíðum, örlítill snjór og alveg fullt af kulda. Þó snjórinn hafi nú ekki verið sérlega mikill þá var hann a.m.k. nægur til að það mátti skælast á skíðum um svæðið með smá varkárni og með lagni þá tókst jeppaköllunum að pikkfesta sig á 38 tommunum sínum á alveg snilldarlegan hátt. Ég átti nú eiginlega ekki til orð yfir þessum óförum þeirra.
Helstu niðurstöður ferðarinnar voru eftirfarandi:
- Skíðaferð er ennþá það frábærasta
- Jeppakallar eru ennþá aular (a.m.k. sumir)
- Það er fýla og hávaði af vélsleðum
- Það er kalt þegar það er kalt
- Manni verður ekki kalt ef maður klæðir sig almennilega
- Maður getur í alvörunni kennt í brjósti um fasta jeppakalla sem kunna ekki baun í bala að keyra í snjó og eru ekki einusinni með neina skóflu
- Ég er ekki í nokkru formi og það verður nú bara að duga eða drepast. Sjö sinnum í viku í WorldClass og annað sprikl eða það verður bara að gefa allar alvöruferðir um páskana upp á bátinn.
Núna er ég síðan að fara að elda alveg hryllilega hollt og gott grænmetislasagna til að gefa hinum tveimur skíðagosunum.
Friday, January 17, 2003
Thursday, January 16, 2003
KÓK EÐA VATN???
VATN !!
75% Bandaríkjamanna eru með krónískan ofþurrk. (Á sennilega við helminginn af íbúum jarðar) Hjá 37% Bandaríkjamanna er þorstaskynjunin orðin svo slök að hún er oft túlkuð sem hungur Jafnvel vægur ofþurrkur getur hægt á brennslukerfi líkamans um 3%.
Eitt glas af vatni nægði til að slá alveg á hungurverki seint að kvöldi hjá næstum 100% þátttakenda í könnum hjá Háskóla í Washington. Ónóg neysla af vatni, er í FYRSTA SÆTI yfir það sem veldur þreytu yfir daginn.
Niðurstöður úr einni könnun gefa til kynna að drekki fólk 8-10 glös af vatni yfir daginn gæti það létt á bakverkjum og liðaverkjum hjá allt að 80% þeirra sem þjást af þessum verkjum.
Ef vatnið í líkamanum minnkar um aðeins 2% getur það valdið lélegu skammtímaminni, erfiðleikum með einfalda stærðfræði og skorti á einbeitingu við lestur á tölvuskjá eða annað prentmál.
Að drekka 5 glös af vatni á dag dregur um 45% úr áhættu á krabbameini í þörmum auk þess sem það getur dregið allt að 79% úr áhættu á brjóstkrabba og lækkar áhættu karlmanna á blöðruhálskrabbameini um 50%.
Drekkur þú jafn mikið vatn og þú ættir að gera á hverjum degi?
KÓK !!
Í mörgum bandarískum fylkjum er vegalögreglan með10 lítra af kóki í bílunum hjá sér til að þrífa blóð af vegum eftir umferðarslys.
Þú getur sett T-Bone steik í skál af kóki og hún verður horfin eftir 2 daga.
Til að hreinsa klósettið: Helltu einni dós af kók ofan í klósetið, bíddu í eina klukkustund og sturtaðu svo niður. Sýran í kókinu leysir upp bletti.
Til að fjarlægja ryðbletti af krómstuðurum: Dýfðu krumpuðum álpappír í kók og nuddaðu stuðarann.
Til að hreinsa rafgeyminn í bílnum: Helltu einni dós af kók yfir rafgeymatengslin.
Til að losa ryðgaðan bolta (skrúfu). Rennbleyttu tusku með kóki og haltu henni að boltanum í nokkrar mínútur.
Til að fjarlægja fitubletti úr fatnaði: Helltu einni dós af kók í þvottavélina bættu við þvottaefni og þvoðu eins og venjulega. Kókið leysir upp fitublettina.
Framrúðan á bílnum þínum hreinsast líka vel með kóki.
Virka efnið í kók er phosphoric acid. Ph í kók er 2.8. Það getur leyst upp nögl á ca fjórum dögum.
Til að flytja Coca-Cola sýrópið (fullan styrk) þurfa vöruflutningabifreiðar að hafa á sér viðvörunarskilti sem einungis eru notuð á bíla sem flytja MJÖG ÆTANDI EFNUM.
Dreifingaraðilar Coca-Cola hafa notað gosdrykkinn í um það bil 20 ár til að hreinsa vélarnar í trukkunum hjá sér.
Það er greinilegt að þessi kókdrykkkur er miklu meira og öflugra fjölnotaefni heldur en þetta vatnssull sem ekkert hægt að gera við nema drekka!
Áttu örugglega til nóg kók, t.d. ef þú ætlar að taka til hjá þér eftir morð og eyða gjörsamlega öllum sönnuanrgögnunum, þ.m.t. líkinu?
Wednesday, January 15, 2003
Gamall maður bjó einn í Þykkvabænum. Hann langaði til þess að
stinga upp kartöflugarðinn sinn, en það var mikil erfiðisvinna. Bubbi
sonur hans, var sá eini sem hann hafði getað fengið til að hjálpa sér.
En Bubbi var lokaður inni á Hrauninu.
Gamli skrifaði honum bréf og sagði honum frá vandræðum sínum:
Elsku Bubbi minn,
Æ, mér líður hálf-illa, því
það lítur út fyrir að ég geti ekki sett neinar kartöflur niður í
garðinn þetta árið. Ég er bara að verða of gamall til þess að vera
að stinga upp beðin. Ef þú værir hérna, ætti ég ekki í neinum vandræðum, því ég veit að þú mundir stinga upp beðin fyrir mig.
Kær kveðja til þín, elsku sonur
Pabbi
Eftir örfáa daga, fékk hann bréf frá syni sínum :
Elsku Pabbi
Í GUÐANNA BÆNUM, ekki stinga upp
garðinn !
Ég gróf ránsfenginn og byssurnar þar !
Þinn
Bubbi
Í birtingu morguninn eftir komu hópar lögregluþjóna frá embætti Ríkislögreglustjóra
og Selfosslögreglunni og umbyltu öllum beðunum, en fundu hvorki þýfi né
byssur. Þeir báðu gamla manninn afsökunar og hurfu á braut.
Sama daginn fékk hann annað bréf frá syninum :
Elsku pabbi
Drífðu nú í því að setja niður
kartöflurnar. Við núverandi aðstæður get ég ekki gert betur.
Þinn elskandi sonur
Bubbi
Ef þú ert með tólf kúlur allar jafn þungar nema ein sem er aðeins þyngri eða léttari, hvernig getur þú komist að því hvaða kúla það er með aðeins þremur vigtunum? (þ.e. vigtunum á vogarstöng)
Þetta var búin að vera ein af mínum heilaþrautum frá því seinasta föstudagskvöld og leystist farsællega um miðnætti í gærkveldi. Aðrar heilaþrautir frá föstudagskvöldinu eru að mestu leyti óleystar ennþá og leysast kannski aldrei alveg. En hver veit!
Það er nú svoltið mikið findið að lesa bloggið hennar Lilju Gnörrar, loksins þegar ég fann það.
Ekki hvarflaði það að mér að gæðamál hefðu orðið svona mikil áhrif eða að það væru einhverjir svona skelfilega illa haldnir af gæðaduld. En fyrir gæðaduld er bara til ein möguleg lækning, þ.e. 4-10 ára háskólanám í verkfræði (já boring), haugur af misleiðinlegum námskeiðum fyrir svona gæða eitthvað og ef það dugar ekki til þá verður viðkomandi gerður að gæðastjóra í einhverju fyrirtæki þar sem allir eru alveg rosalega glaðir með gæða þetta og gæða hitt.
Tuesday, January 14, 2003
Hver á sér betri nágranna en ég?
Nágranna sem halda partý sem byrja kl. 7 eða jafnvel enn fyrr og standa ekki nema í svona 4 klukkutíma. Hljómar svakalega vel en hefur einn alvarlegan galla. Partýhaldarinn heldur partýin aðallega um helgar og ég verð bara að játa það að ég verð stundum dálítið úrillur þegar ég er vakinn milli 6 og 7 á laugardags- eða sunnudagsmorgni því þetta eru að sjálfsöfðu morgunpartý en ekki kvöldpartý! Hvers konar fólk er það sem hefur svona úthald eiginlega. Maðurinn ætti eiginlega að fara á sjóinn eða fara að nota kraftinn í einhverja vinnu. Nú eða sjá um helvítis óargardýrið sitt, nefnilega hundinn sinn.
Nágranna sem eiga hund sem geltir stundum eða grætur eiginlega frekar stundum heilu og hálfu næturnar og lögreglan hefur verið kvödd til vegna.
Nágranna sem nenna aldrei að hirða póstinn sinn sem safnast bara fyrir.
Nágranna sem lesa aldrei neitt einasta blað sem bers inn um bréfalúguna (hún er nebbla sko sameiginleg) nema það sé Mogginn sem ég er bara áskrifandi að. Ætli það séu mörg húsnúmer í henni Reykjavík þar sem eru heilar fjórar íbúðir en bara ein vesældarleg helgaráskrift að málgagni allra landsmanna?
Nágranna sem eru jafn latir og ég að þrífa sameignina. Bíða yfirleitt eftir að það séu komnar kónulær út um allan stigagang og þá birtist jú einhver með ryksuguna á lofti.
Nágranna sem eru líklega hættir að borga sameiginlega fyrir heitavatnið þannig að bráðum verður allt kalt og ógeðslegt.
Nei það geta ekki allir búið við þau forréttindi að búa við Laugaveginn þar sem húsaskipulag er svo ferlega frábært að pósturinn heldur stundum að dyrnar inn til manns séu dyrnar að öskutunnugeymslunni.
Nei, Laugavegurinn er great!
Monday, January 13, 2003
Brantari dagsins
Þegar tannlæknirinn hennar Kristínar lét af störfum þurfti hún eðli málsinssamkvæmt að fá sér nýjan tannlækni. Þegar hún beið á biðstofunni hans á leið í fyrsta tímann rak hún augun í starfsleyfi tannlæknins sem bar fullt nafnhans. Skyndilega mundi hún eftir þessum hávaxna myndarlega strák er ber sama nafn og hafði verið með henni í bekk 40 árum áður. Hún var því orðin nokkuð spennt þegar henni var loksins boðið inn. En þegar hún settist í stólinn var henni ljóst að þetta gat ekki verið sami maðurinn. Þessi maður var gráhærður með skalla og djúpar hrukkur. En Kristín gat þó ekki hætt að hugsa um þettasvo þegar hann hafði lokið við að hreinsa tennurnar, spurði hún hvort hann hefði gengið í gangfræðiskólann í hverfinu. Hann játti því. " Hvenær útskrifaðist þú?" spurði Kristín. "Árið 1962" svaraði hann að bragði.
"Nú?"
hváði hún, þú hefur þa´verið í gamla bekknum mínum. "Nú já" sagði hann og horfði rannsakandi á Kristínu.
"Og hvað kenndir þú?
Which Dysfunctional Care Bear Are You?
brought to you by Quizilla