átækt frátak - áthjólatak
Ég er sko með. Búinn að vera algjörlega óþolandi alla vikuna og síðustu viku reyndar líka hér í vinnunni minni. Var reyndar búinn að pína Ágúst Ljón blásaklaust til að sjá um átakið af því að hjólakappi númer eitt er víst farinn veg allrar veraldar héðan.
Ég tók þetta með trompi og kom hjólandi, móður og másandi á mánudagsmorgninum. Stoltur af sjálfum mér eftir að hafa hjólað alla 1.500 metrana sem ég þarf að fara heiman að frá mér og í vinnu. Síðan reyndar á þriðjudaginn þá þurfti ég á fund um miðjan daginn upp í rasskat og síðan í gær þá fannst mér tilhlýðilegt að sinna vélfáknum aðeins og setja sumardekkin undir hann og láta smerja hann aðeins. Það þarf víst að gera það á svona 10 - 15 þús klómetra fresti. Eða stóð það ekki í leiðbeiningabók FBI ?
Síðan er ég búinn að beita áhrifum mínum í starfsmannafélaginu (sem eru reyndar ekkert lítil) til að búa til úr þessu öllu saman kepni innanhúss eða þannig. Þeir sem standa sig best eiga að fara saman út að borða í hádeginu einhvern tíman þegar átakið er búið. Mér er samt eiginlega hætt að lítast á þetta þar sem ég er svona nokkurn veginn búinn að útiloka sjálfan mig frá að geta náð nokkrum almennilegum árangri í þessu. Ætti kannski að koma hjólandi á morgun og taka vitlausa beygju einvhers staðar og koma þá bara Þingvallaleiðina. Kannskekki svo vitlaus hugmynd. En nei annars, gengur ekki upp. Ég þarf auðvitað á einhvern fund á morgun útí bæ og það er ómulegt að koma þangað móður og másandi, nær dauða en lífi. Væri kannski allt í lagi fyrir þær sakir að þetta er svona spítalafundur.
Já- jahá.
hjóli - hjóli - hjóli
gaman - gaman - mnagam
No comments:
Post a Comment