An unexpected blog

Nei, þessi átti enginn von á, blogg aftur innan 10 mínútna! En það er stundum mart sem gerist sem þarf að blogga um.

Svona eins og þegar við HK fórum í gærkvöldi til að hitta Guðrúnu og Christoph uppí Borgarnesi þegar þau voru að koma frá Egilstöðum, Mývatni, Öxarfirði eða einhvers staðar þaðan frá. Þannig að ég muni þetta eitthvað þá er Guðrún sko frá Núpi í Öxarfirði, en Bogi er frá Brekku og fyrir hann er sko smalað á haustin.

Eina vandamálið var að þau voru komin upp á Holtavörðuheiði þegar við lögðum af stað frá Laugaveginum. Þá áttuma við eftir að kaupa í matinn og þvo bílinn og alls konar. Svona til dæmist líka það að við gleymdum teppi og allas konar.... hmmmm hvers konar stíll er þetta hjá mér að láta "alls konar" koma fram tvisvar með svona stuttu millibili... æææææ þetta er komið þrisvar. Ætli ég geti ekki tekið einhver hægðastillandi lyf við þessum ósköpum. Nei annars, það borgar sig varla út af öllum aukaverkununum.

En vandamálið var sem sagt að þrátt fyrir að óli finnski kitlaði pinnan á hvíta Skógræktarfélags - hundabílnum ekki sérlega grimmt þá voru þau að koma inn í Borgarnes þergar við komumst loksins af stað úr bænum á ný-illa-þvegnum bílnum. En þetta var allt ágætt því við HK hittum þau á bílastæðinu fyrir norðan göng.

Þetta stóð allt heima. Við keyrðum inn í Hvalfjarðarbotn í hávaðaroki. Þar datt allt í einu á dúnalogn og Christoph sagði frumsaminn brandar um Mörlandann. Mér varð ekki betur við en svo að ég var næstum búinn að keyra út í móa. Það var eitthvað ólukkans ræsi á vegarslóðanum og jú, Ventóinn var eiginlega kominn út af þegar ég áttaði mig. Vegstika brotin og allt í voða en með einhverjum ókunnum hætti tókst Ventó að krafla sig inn á veginn aftur eða mér að stýra svoleis. Ég er svo sem ekkert of viss.

En við fórum svo inn í Brynjudal og þar var líka logn og þar var skógarlundur og þar var hjalandi lækur og þar hitnaði nú í kolunum svo um munaði. Það var sum sé grillað. Svo var hægt að kveikja bál og næstum því sinueld sem hefði getað breyst í skógareld. Og svo var líka hægt að horfa á stjörnurnar og finna póstjörnuna en svo var bara kominn tími til að halda heim á leið.

....