Að stunda óhefðbundnar lækningar á sjálfum sér

Annað hvort batnar mér eða ég drepst. Það er frekar sennilegt að það fyrra verði uppi á teningnum þrátt fyrir að ég sé farinn að stunda óhefðbundnar lækningar á sjálfum mér. Það er nefnilega ekki til nein almennileg lækning á kvefi.

Galdraseyðið er gert á eftirfarandi hátt.

• Te í teketil. Er núna held ég að nota eitthvert rauðrunna sítrónute. Teið er haft í sterkari kantinum.
• Síðan er settur safi af sítrónu með
• Stór teskeið af hunangi, vel útilátið. Eitthvert dularfullt lífrænt pödduhunang
• Niðurskafinn hvítlaukur, svonma tvö vel útilátin rif
• Niðurskafið engifer

Þetta er svo drukkið með fettum og grettum. Nei, annars, er bara ágætt til drykkjar.

Þetta er nú annars bara eitthvað ættað bæði frá mömmunni minni frá því fyrir martlöngu og eiginlega líka einhverjum kærustum. En svo datt mér sjálfum eitthvað alveg nýtt í hug líka. Gufa sem maður andar að sér getur alltaf eitthvað leyst upp og losað stíoflur í nefinu. Ég ájvað að sjóða saman vatn, sítrónu og hvítlauk og anda svo hryllingsgufunum að mér.

Hvort þetta virkar kemur í ljós en mér batnar víst. Enda þarf ég að lesa fyrir eitt próf og fara svo í rannsóknarferð að skoða jökla Suður- og Austurlands.