Lopipeysutaup

Núna ætti manni ekki að verða kalt

Þrátt fyrir annálaðan dugnað í prjónaskap lét ég undan því áðan að endurnýja mína eðalfögru rennilásalopapeysu með að kaupa nýtt eintak... það gamla var sko nebblega komið í hengla á olnbogunum. Þessi nýja er svakaflott en ekki eins og þessi gamla auðvitað enda mesta eðalflík sem um getur. En hún er samt svo sem alveg ágæt. Núna vantar mig reyndar dáltið einhvern handlaginn til að gera við þessa gömlu og þá ætti maður bara tvær.

Sú gamla til vinstri en sú nýja til hægri...

....En nóg um það...

Sunnudagsbíltúr í Fellsmörk

Það var farið austur fyrir Fjall og reyndar lengra í austur...

Hvers konar sunnudagur er það þegar maður og kona vakna fyrir allar aldir - mér er spurn. Það gæti verið ef fara á í ferðalag í dagsbirtu um miðjan vetur. Við hefðum alveg getað vaknað svona snemma en það var bara mikið meira gaman að vera dálítið seinn af stað. Fyrirheitið var að leggja af stað klukkan 10 eða það minnir mig. Úr því við ætluðum að leggja svona seint af stað eða þannig var alveg ákveðið að vera ekkert að drolla heldur leggja af stað á tilsettum tíma. Það gekk eftir og ég held við höfum komist út fyrir bæjarmörkin einhvern tíman um ellefu leytið... vá - ég var næstum búinn að skrifa leitið svona eða gera grín að viljandi stafsetningarvillu með "y"... ég þarf að fara að rifja upp það sem Dunnar Gal kennti mér hér í dentíð... og, jú rifja er rétt en ég þurfti að kíkja til að vera alveg viss!

Það var sem sagt farið austur í Fellsmörk þar sem fegurðin ein ríkir ef ráðherrann og einhver annar leyfir. Ég brójinn Gúnni og HK meðferðis. Ventó var alveg gallvaskur sló ekki af fyrr en komið var á Hvolsvöll. Þar voru snæddar eðalpulsur og ein frönsk kattletta eða svo. Svo var brunað áfram.


Það datt á dúnalogn þegar komið var austur þar og þrátt fyrir skotbann á svæðinu var skotið í allar áttir. Minn nebblega undirbjó panoramamyndagerð á meðan Gúnninn reyndi að bjarga einhverjum biluðum mælaskömmum uppi á jökli. En það er ekkert hægt að lækna mæla í gegnum síma og við fórum því bara áfram inneftir... Panoramamyndin er annars bara nokkuð ágæt eftir að ég varð mér úti um nýtt og öflugra forrit til að gera svoleis myndir. Með að smella á renninginn hér að neðan er hægt að fá upp stærðarinnar panoramaborða yfir hálfan skjáinn eða svo!


Við vorum ekki að fara í neina hroðalega erindisleysu heldur var þetta stórmerkur könnunarleiðangur til að sjá hvort húsið bæri nafn með rentum eða væri bara að þykjast. Músahúsið kolféll og engar mýs sjáanlegar... en það var sko tilgangurinn að reka þær út ef einhverjar væru og loka eins og einu þekktu músagati. Mikil gleði ríkti í hópnum og var því bara sest að snæðingi. Það var alls kyns, helt upp á kaffi og alles.


Svo var prílað upp á stiga og gatinu lokað. Ekki var maður nú bundinn í línu þó hugsanlegt fall hafi verið alveg eitthvað á annan metra. Enda annálað hreystimaður sem maður er. HK mundaði ynidvélina af miklum móð og náði mér bara nokk vel verð ég að segja.



Svo var bara farið heimleiðis enda fljótlega komið myrkur í Fellsmörkinni góðu.


Þetta var annars fín helgi. Jólagleði Skýrrara á föstudagskvöldi og síðan árshátíð JÖRFÍ sem ég rétt kíkti á með göngutúr á eftir.

Dúllan Svanhildr Ýr átti svo ammimæli á laugardeginum (eða reyndar var hún þá bara að halda upp á það) og þangað var steðjað á laugardegi og þangað var auðvitað mætt með pompi og prakt!

....

Huldufólk á sveimi

Það var kvöldganga í gærkveldi

Isspiss, við þurftum ekkert að fara í þennan Reykjadal til að fara í göngutúr, þegar Heiðmörkin var við bæjardyrnar. Við vorum þrjú saman eða svo héldum við þangað til annað kom í ljós.

Það var ákveðið að leggja af stað strax eftir vinnu og auðvitað fjölmenna. Eitthvað fækkaði þó og eitthvað dróst þetta á langinn að komast af stað. Á endanum vorum við alveg þrjú sem ætluðum að fara og sakir skóleysis Örnujeppans og síðan almenns kæruleysis var ákveðið að stefna bara upp í Heiðkmörk og þar á Búrfellsgjá. Svo voru allir orðnir eitthvað svangir og þar sem það er óhugsandi að fara í góðan göngutúr með garnirnar gaulandi var eitthvað snætt áður og svo var bara farið af staðð eitthvað klukkan að verða níu eða þar um bil. Nei ekki alveg svo mikið.

Eftir langa króka fannst loksins Heiðmörk og þar var snjór en auðvitað ekki of mikill fyrir Ventó sem var sá eini farskjótanna sem var kominn í sæmilega skó. Og svo var loksins komið þar sem Búrfellsgjá byrjar. Þar reyndist hins vegar vera hið mesta myrkur þannig að erfitt var að átta sig á staðháttum. Einhver áhöld eru jafnvel um að gjáin hafi verið að færa sig en það skipti svo sem ekkert öllu máli því það var farið í fínan göngutúr. Sagðar sögur, rætt um mannheima og draugheima.

Svo einhvern tíman var komið til baka í bílinn. Þá var hafist handa við að mynda okkur myndarleg. Það gekk ágætlega. Fyrst var þetta bara svona eitthvað uppstillt mynd en síðan þóttumst við ætla að búa til draugagang á myndina. Eins og það væri eitthað nauðsynlegt... held ekki. Það var einhver smávaxinn með okkur!

....En hvað var þar á sveimi veit ég ekki svo gjörla...

Í dag var kalt

en samt var gert alls konar

Samt svo sem ekki allt sem ætlunin var að gera. Eitthvað átti að fara að vitja eigna sinna í Fellsmörk en það gerðist ekki. Svo hafði reyndar staðið til að plampa á Hekluna en einhverjar spurnir höfðu skipuleggjarar þeirrar ferðar af ófærð austur þar. það var því ekki farið neitt. Gert víðreist samt um Reykjavík og teknar myndir í kirkjugarði þar sem trén teygja sig til himins eins og að ofan sést. Svo farið í smáheimsókn til ma og pa. Síðan eitthvað bara svona myndastúss. Gaman að þessu öllu saman. HK að fara yfir próf, ferlega dúleg. Mýs og molar að fá bara fínar einkunnir held ég. Allir að gera það gott.

Í gærkveldi svo farið til memó og pa hennar HK. Það líka bara gaman. En áður en það var fórum við í kökuverslun IKEA. Það er nebblega búið að opna sérverslun IKEA með kerti og smákökur. Kertin brenna vel og smákökurnar smakkast það vel að ég fór aftur þangað í dag. Svo eru þeir líka með húsgögn en það er eitthvað meira svona auka!

....

Lasagna og alls konar

Bara svona eitt og annað

Var eitthvað að fikta í myndavél. Reyndar tók ég þessa undarlega undralegu undirhökumynd af mér einhvern tíman um daginn. En hún er kannski samt allt í lagi. það var sko á mánudaginn að við HK vorum eitthvað að bauka og vitði bara hvað. Við bjúðum okkur til lasagna úr grænmeti. Og það var gott, eiginlega bara ljómandi gott. Reyndar ætlaði ég ekki að skrifa ljómandi heldur eitthvað annað orð sem ég var ekki alveg klár á hvort ætti að vera með y eða bara i svo ég skrifaði bara ljómandi í staðinn því ég er nefnilega nokkuð viss um að það er ekki y í ljómandi. Ljómandy er svona eiginlega eitthvað sem kemur ekki til greina.

En þetta er nú bara svona bull en lasagnað var eldað með pompiog og prakt...

En ég gæti líka bloggað eitthvað um hitastigið hérna. Ef þetta heldur svona áfram hér á Laugaveginum þá fer að frjósa vatn í leiðslum í íbúðinni. Þá verður ekki lengur vatn í krönunum og þá verður maður að fara að drekka viskí í staðinn fyrir vatn. Og svo frýs það eflaust líka eða þá kannski að það klárast. Hver veit hvað.

Núna er maður sem sagt kominn í þykkustu lopapeysuna og dúnúlpan komin upp í hugann. Spurning hvort maður sofi í vetrarsvefnpokanum í nótt. Jæja, það er kostur að fljótlega flytur maður héðan. Kannski í VE-25. það endar þannig ef ekkert verður að gert.

En svo mætti líka alveg blogga eitthvað um það þegar Sigurjón og frændsystkinin voru hérna um daginn í vatnslitum og lummum. Það var ekki leiðinlegt að gera svoleis!

Almarinn með lummurnar og Svanhildur Ýrin með brauðmetið. Alveg ögilega gott allt saman

Og svo gerðum við þetta okkur að góðu en það varð að hafa hraðann á því þetta kvöld var farið á HSSR árshátíð en áður en af því gat orðið var búið að ákveða að fara í dödó. Sigurjón keyrði HK og krakkana í Kópavoginn þar sem þau tóku strætó til afans og ömmunnar og svo kom ég og sótti HK þannig að við kæmumst á árshátíð í tæka tíð. Já, þetta var þarna einhvern tíman um daginn.

Það var hopp og hí og trallalalla

Raunir fjallamennskunnar

Það var ekki legið í leti um helgina eða djammað og djúsað. Neibbs, það var farið á fjöll með minni heittelskuðu björgunarsveit.

Alls konar útbúnaður og tékk á M6 áður en lagt skyldi í'ann

Það var safnast saman á M6 þrátt fyrir að það væri náttúrlega verið að spá snarvitlausu veðri. Gamlar áhyggjur búnar að taka sig upp hjðá mömmunni sem fannst þetta hið mesta óráð og líklegast verður að játast að maður var svona hálf hugsi eitthvað yfir þessu. En hvað, hetja eins og maður sjálfur gat nú ekki verið að guggna eitt né neitt. Nú svo kom líka í ljós að forsprakki leiðangursins stýrði helgarveðrinu. [Reyndar komst ég ekkert að því fyrr en eftir helgina en það er alveg sama, hljómar mikið betur þannig.]

Eitthvað hafði svo spurst út til okkar nýliðanna að plön ferðarinnar væru breytingum undirorpin. Búið að afskrifa að fara beint í Landmannalaugar og ætlunin að hýrast í einhverjum gangnamannakofa í einhverjum Hólaskógi. Líklega músjettnum og lítt kræsilegm enda tilgangur ferðarinnar að ganga fram af okkur byrjendum eða svo hefði mátt halda.

Raggi, Laufey og Arna stinga saman nefjum á M6

Málin voru skeggrædd frá öllum hliðum og sitt sýndist hverjum en niðurstaðan varð sú að lagt skyldi af stað. Og það var heill bílafloti sem fór þar í ferðalag. Ein stærðarinnar rúta sem var fengin að láni og svo tjaldaði HSSR því til sem til var. Þrír reykir þ.e. tveir hvítir japanskir Patrolreykir og svo einn rauður af þýðverskum uppruna. Í myrkrinu var farið austur fyrir fjall sem reyndar er að verða hálf upplýst með alls konar borverkum hér og hvar og einhverjum upplýstum stórhýsum OR manna. Skyldi Skeggi vita af þessu. Það verður eflaust uppi fótur og fit þegar hann rumskar. En svo var komið í Hólaskóginn þar sem reyndar vex ekkert tré víst. Svona platnafn eins og Grænland. Svo var þessi gangnamannakofi líka algjört plat. Þetta var sko enginn kofi og enginn músagangur. Nei, tvær hæðir, kojur í massavís með svefnplássi fyrir eitthvað 100 manns eða guð má vita hvað. Klósett og sturta, eldhús og hvaðeins. Örugglega var þarna einhvers staðar gufubað þó það hafi ekki fundist.

En eftir að við frekir og frakkir nýliðar höfðum stolist til að slafra í okkur núðlusúpur og annað góðgæti var okkur hent út á guð og gaddinn. Ég var með fjófum öðrum í hópi að læra af heilum þreumur leiðbeinendum... næstum því einkakennsla já, ekki slæmt það!

En það var farið í rötunaræfingu og arkað eitthvað út í mykrið. Fólst þetta í ísaxarleit enda dæmigert fyrir undanfara að fá sér göngutúr í kolniðamyrkri á hjara veraldar og sáldra ísöxum út um allt. Kallast mættu það axarsköft!

En svo var farið að sofa og svo kom morgunn með kaffi og alls konar sniðugheitum. Eftir að hafa slafrað í sig hafragraut var skipt liði og skálinn þrifinn hátt og lágt.

Baddi og Dóri vígalegir með kústana á lofti í eldhúsinu fína

Síðan var gert ferðbúið og lagt í hann. Alls konar búnaður sem maður þurfti að hengja á sig, snjóflóðaýlar, áttavitar og hvers konar dinglumdangl. Maður var að verða eins og jólatré!

Allt að verða klárt!

Svo var safnast saman í morgunskímunni og tékkað á því tékka þurfti á, svona snjóflóðaýlum og einhverju dóti. Það var kannski ekkert vanþörf á að telja líka kjart í liðið þegar hetjur eins og Dóri voru farnar að naga neglur!

Dóri að naga neglurnar!

Nei, auðvitað bara grín og fíflagangur því eins og glöggari lesendur sjá þá er hann ekkert að naga nelgurnar heldur bara að taka sér gúlsopa úr kamelkryppunni í bakpokanum og Dóri auk þess ávallt svellkaldur eins og allir hinir enda allt góðum gír hjá okkur!

En inn á Dómadalsleið héldum við áleiðis til Landmannahellis. Þar skyldi gist, ekki í hellinum sko heldur í skála frekar. Skál fyrir því!

Ferðin sóttist hins vegar eitthvað hægar en einhverjir hefði kosið. Snjór á veginum en reyndar eiginlega bara þar. Dálítið kúnstugt að það voru tvö vandamál þarna að hrjá okkur. Allt of mikill snjór á veginum en síðan snjóleysi allt um kring. Þetta endaði svo með því að keðjum var brugðið um hjólbarðana.

Lambi að bjástra við keðjudótið

Keðjurnar komnar á!

En orkan í hópnum var helst til of mikil og var ákveðið að bregða frekar undir sig betri fætinum en að húka inn í farartækjunum sem komust auk þess ekki mikið áfram í þæfingnum.

Áfram gakk allir mínir nýliðar

Svo far rúntað eitthvað áfram en loks var ljóst a´rútuskömmin færi ekki lengra að þessu sinni. Var þá bara ferðbúist og arkað af stað, vaskur hópur. Reyndar var hér myndavélin Eirasans skilin eftir og því ekki fleiri mynda að vænta úr þeirri áttinni nema þennan svanasöng hér áður en lagt af í hann. [í svona svaðilförum er ekki hægt að vera að láta myndavélar þyngja pokann eða stela athyglinni frá manni!]

Að ferðbúast

Svo hófst nú gamanið fyrir alvöru og en aðal gaman ferðarinnar var auðvitað að taka þátt í alls konar bragðakeppni sem undanfarararnir voru að kenna okkur.

Fyrst skyldi okkur kennt á ísexina [reyndar þegar búið var að kenna okkur að gera snjó(flóða)prófíl svo öllu sé nú til haga haldið]. Það er svona skaðræðistól sem hægt er að nota til að verða sjálfum sér og öðrum að fjörtjóni en líka til að stoppa sig í brekku ef eitthvað fer öðru vísi en til er ætlast. Það var arkað upp í brekku og þar skyldi runnið af stað. Eitthvað lét nú rennslið standa á sér en þá var bara að kasta sér áfram og búa ti rennsli með skriðþunganum. Undirritaður sem þóttist auðvitað vera reyndari en flestir rann eins og hinir en var eitthvað klaufskur og vitlaus og snéri sér á kolranga hlið og var eitthvað ekki að gera sig í þessu. Annars gekk þetta svo sem ágætlega fyrir utan að erfitt var að komast af stað til að renna niður brekkuna þegar harðfennið var í raun ekkert.

En svo var bara haldið áfram og næst í þrautakónginum var að ganga í mannbroddum. Það var auðvitað bara barnaleikur fyrir reynda fjallafara. Sem varð nú ekki til annars en að yðar einlægur datt á hausinn í einhverri skaflaskömm og gerði gat á brókina sína. En það er svo sem allt í lagi. Maður verður þá bara bransalegri fyrir vikið!

Svo var það línulabbið. Það sem hlelst var gert sér til dundurs þar var að einn af öðrum þóttist detta á hausinn og þá áttu hinir að stöðva fallið. Þetta var allt hið besta nema að æfingin var svona meira á jafnsléttu og þá eiginlega svona meira til gamans. En jú það lærðu allir sitt og þetta var allt til gamans. Annars var eitthvað svo skítkalt þarna að maður var næstum dauður úr kulda.

Gamanið náði síðan hámarki þegar snjótryggingar voru æfðar. Ísaxir og alls konar dót var grafið niður og svo var togað og rykkt. Sumt var fastara en annað þó flest hafi nú losnað ef nógu mikið var rykkt í... en svo kom myrkur.

Þá var arkað heim í skála. Þar var þröng á þingi. Matarhópar slógust um eldavélina og hinir margvíslegustu pastaréttir voru eldaðir. Snjór var bræddur í kílóavís og allir undu sér glaðir við sitt. Eitthvað fréttist af úrbeinuðu lambalærisáti og kartöflustráum og jafnvel eftirréttum með mangó og rjóma í lítravís.

þar voru snæddir dularfullir ávextir
(From the tiny camera of Björk)

En það sem maður hefur ekki séð getur varla hafa gerst þó betra sé nú að hafa það er skemmtilegra reynist.

Það voru allir eitthvað hálf þreyttir og þrátt fyrir alls kyns læti og skemmtilegheit, svefngalsa og mikið fjör var eitthvað lítil orka eftir og allir svo bara sofnaðir. Úti fyrir breyttist skipaðist veður í lofti og var kominn þessi líka sallafíni snjóstormur einvhern tíman undir morgun.

Eftir hrikalegt hafragrautsát, tilekt í skálanum sem ætlaði engan endi að taka og einn hókírókípókí sem tókst reynar ekki alveg að klára var haldið af stað.

Lagt í'ann (Björk made this!)

Snjóstormurinn geysaði sem aldrei fyrr en hann varð að láta í minni pokann fyrir slyddunni sem var svo leyst af hólmi með þessari líka fínu irgningu.

Það voru blautir skátar í blautum búskum með jafnvel enn blautari bakpoka sem komust til baka í rúturnar. Sárir hælar, gott skap en kannski dálítil syfja ríkti í hópnum sem hélt heim.

Jamms, barasta hin fínasta ferð sem var allt í einu bara bjúin!

Og einnig. Ef einhver les þá má alveg koma fram að ferðin var fín og skipulögð alveg út í eitt, enda ekkert smáverkefni að fara með allan þennan hóp með mjög mismunandi reynslu út í óvissina til að fara í allan þennan þrautakóng sem farið var í og bara ekkert klikkaði sem hægt er að tala um!

Svo eru fleir myndir á myndasíðunnu bjork.ws.
Þar má t.d. sjá hetjulega tilburði með ísaxir og annan háskabúnað og líka sönnunargögn um meint hóglífi sumra sem fólst í áti úrbeinaðra lambalæra, kartöflustrá og allskyns!

Steikur var það
From the tiny camera of Björk...)

Allt í lagi, ég veit... það tókst engum að lesa í gegnum þetta allt - svo sem alveg skiljanlegt, aldrei myndi mér takast það... enda var þetta skrifað í alveg þremur ef ekki átta atrennum!

Drifstútarallý og tvær árshátíðir

Já, svona meðan maður man

Það var árshátíð raungreinakennara MK sem minn var á með sinni spúsu á föstudagskvöld. Mjög skettlegt.

Síðan bar ekki minna við á laugardag þegar árshátíð HSSR fór fram með pompi og prakt. Afrekskeppnin drifstútarallý um morguninn þar sem Isspiss kom, sá og sigraði. Ekki leiðinlegt það. Síðan mikið stöð á árshátíðinni sjálfri á Café Reykjavík!

....