svona bara

... eitthvað

Í fréttum var ekkert helst fyrir utan manninn í speglinum en hann var bara að raka sig í framan...

Það var rólegt. Haustráðstefnan Skýrr á föstudaginn. Ég veikur heim af henni um kvöld með hita og magakveisu. Það er víst eitthvað að ganga. Þetta eitthvað er núna búið að ganga í gegnum mig.

Ekkert að gerast og ég fór að setja dót ofan í kassa dálítið einsamlaður. Hringt bjöllu og einhver kominn með Jökul (sem er ársrit JÖRFÍ) handa HK... jú, ég get tekið við því. Tek blaðið eitthvað annars hugar og sé ekkert framan í þann sem afhendir sem snarast burt en segir bless einhvern veginn eins og hann þekki mig. Það heyrist brúúúmmm þegar bíllinn fer í burtu. Ætli sportbíllinn hans Eiríks sé rauður. Mér dettur það bara svona í hug. Hann átti þá nú samt að segja eitthvað líka.

Ég er síðan sem betur fer allur að verða batnaður. Umgangspestin er farin í gegnum meltingarveginn, vörtuskrímslin (eða reyndar bardagi minn við vörtuskrímslin um yfirráð yfir il hægri fótar)sem gerðu mig ógangfæran í síðustu viku eru höldum við hún nafna mín læknirinn bara horfin og brákað marið rifbein sem hefur hrekkt mig fer að teljast vera ágætlega gróið.

Svo fer ég að renna út á tíma að finna mynd í bókina hjá Ljósmyndakeppni.is. Þar fór annars allt í háaloft um helgina, jé en ég er þokkalega ánægður með myndina hér að ofan.

....