Afmælisferð og alls konar

Helgin var svona frekar dálítið eins og afmælishelgi.. JUST IN TIME !

Hafnarfjallið undir öllum skýjunum á meðan við vorum á leið til Reykjavíkur til að halda upp á afmæli

Á meðan HK sótti SÝS á leikskólann var hann ég að versla afmælisgjafir, alveg ferlega leynardómsfullur. Svo fékk ég ís með þeim frænkum. Ísinn var góður og það var gaman og veðrið var bara gott. Held að það sé að koma sumar.

Pizzuveisla fyrir þann hluta Selbrekkuættarinnar sem er í henni Reykjavík. Bara heilmikið gaman. Allt svona frekar óráðið um afmælistilstand en líklega farið eitthað úr bænum eða hvað. Einhverjum datt í hug að það yrði sent út afmælisboð ekki fyrr en fyrir hádegi á sunnudeginum. Ég þóttist þekkja mína konu og var nokk viss um að ef það yrði afmælisboð þá myndi það ekki verða ákeðið fyrr en einhvern tíman um eftirmiðdaginn daginn þann. Ég meina er ekki eðlilegt að þrítugsafmæli sé svona just in time...

Svo kom laugardagur. Þá var allt í einu ákveðið seint og um síðir að leggja land undir fót eða kannski frekar undir dekk. Jú. Klukkan orðin svona líklega vel rúmlega sex um kvöld og við að henda einhverju dóti ofan í tösku til að gista einhvers staðar sem hvorugt vissi hvar yrði eftir að við myndum berja Brákina í Borgarnesi augum. Hvað... leikritið átti nú bara að hefjast klukkan svona átta og við ekki nema innan við klukkutíma að komast í Boregarnesið. Ég meina - til hvers eru þessi göng þarna ef ekki til að tryggja að maður komist með sinni spúsu á leikrit í Borgarnesi með klukkutíma fyrivara. Og auðvitað eru þessi þrjúkorter eða hvað alveg nóg til að finna sér gistingu á Snorrastöðum eða einhvers staðar á góðum stað.

Leikritið, einleikur Brynhildar um Þorgerði Brák var alveg eðal. Það vorum við bæði algjörlega sammála um. Svo var haldið á Snorrastaði.

Eitthvað vorum við súr út af okkar snögga undirbúningi sem var þannig að það gleymdist að taka einn stakan bjór hvað þá meira af slíku með okkur. Grillveisla var komin í farangurinn úr Borgarnesi en allt útlit fyrir að henni yrði skolað niður með amrískum svaladrykk sem kallaður er Coke. Það fór þó örðuvísi. Þegar á Snorrastaði var komið var þar margt um manninn og allt að gerast. Við eitthvað að vandræðast hvort einhver af þeim sem þar var væri ekki alveg hugsanlega til í að láta okkur fá eins og tvo bjóra út á krít. Loks var látið til skarar skríða og ég fann manninn í næsta bústað. Hann horfði eitthvað undirfurðulega á mig og svo kom upp úr dúrnum að þar var hárskerinn minn mættur sem steggur í steggjapartýi. Jú, þeir voru auðvitað með ótakmarkað magn af öli og ekki vandamálið að fá lánað þangað til maður verður klipptur næst!

[hér var ég búinn að skrifa eitthvað ferlega merkilegt sem hvarf á víðernum internetsins á meðan ég fór út að gera við hjólfákinn minn... þarf sem sagt að bulla upp á nýtt...
.... svo fann ég þetta týnda reyndar aftur í síðustu bloggfærslu... það er líklega ekki alveg í lagi með mann!]

Við grilluðum og drukkum kók og kláruðum alveg heila tvo bjóra samanlagt sem reyndust vera undarlegir og af kínverskum uppruna. Svo sótti bara svefnhöfgi á okkur afmælisveislugesti og fórum að sofa. Í næstu bústöðum var hins vegar villt steggjapartí sem fór fram ofan í heitum pottum og upp um alla veggi.

Svo kom morgun og þar sem ég var alveg að fara yfirum af rómantík fór ég út fyrir klukkan sjö til að tína saman falleg blóm í blómvönd handa afmælisbarninu. Það var létt verk og löðurmannlegt. Vopnaður trjáklippum voru klipptar ólaufgaðar trjágreinar og einni hálfbrunninni grein bætt við úr eftirstöðvum einhvers dularfulls sinubruna sem geisaði þarna einhvern tíman fyrir ekki löngu. Þetta var svo bundið saman í hinn kostulegasta "blómsturvönd" og afgangurinn notaður í pakkaskraut. Þar sem enginn var umbúðapappírinn meðferðis var afmælispökkunum pakkað inn í plastpoka sem voru hafðir á röngunni. Og þar sem ég þekki mína konu þá féll þetta auðvitað í kramið. Reyndar kaninski ekki sérstaklega plastpokainnpökkunin en blómvendir úr ólaufguðum trjárgreinum er dálítið sem sumir ekki standast!

Þrátt fyrir mikið stuð á steggjunum voru þeir sumir fljótari á fætur en við enda við bara að njóta lífisins en þeir að flýta sér eitthvað mikið. Síðan svona upp úr hádeginu úti á Snæfellsnesi fyrir vestan Vegamót þegar klukkan var farin að ganga 5 var loks tekin ákvörðun um að það væri rok og rigning og skemmtilegast eiginlega að snúa við og bjóða til afmælishófs. Til hvers að ákveða hlutina með of löngum fyrirvara. Það voru alveg þrír tímar til stefnu. Við reyndar úti á landi og áttum eftir að keyra í bæinn, taka til og elda matinn. Allt tókst þetta samt svona nokkurn veginn og það kom alveg fullt af gestum og mikið gaman. Ég og einhverjir aðrir skilja samt eiginlega ekki alveg hvernig þetta var í ósköpunum hægt!

Svo þvoðum við bara upp og fórum að sofa... Enda venjuleg vinna hjá mér og HK með próf klukkan átta eða eitthvað þar um bil.