Mýs í Músahúsi

Hvönn í Fellsmörk og vetrarsólstöður

Það var farið í Fellsmörk um helgina loksins. Búið að gera margar tilraunir og nú skildi farið sama hvað tautaði og raulaði. Allt útlit var fyrir þurrt veður og því spáin hin besta eða hvað. Það var samt ekki alveg þannig því spáð var hvassviðri af verri gerðinni. Það hrikti í á Hellisheiðinni og svo voru fréttir af stórskaðaveðri í kringum Höfn á Hornafirði. Hringt var í veðurfréttakonuna Ralldigni og upplýsti hún um vesæla 10 metra á sekúndu sem víðast á Suðurlandi. Reyndar var einhver 28 metra á sekúndu vindhvðiða á Vatnskarðshólum en það var bara einhver ein hviða... hvað um það.

Við komumst í Fellsmörk án skakkafalla. Það voru einhverjar kviður á leiðinni en bara fínt þegar við komum í Fellmsörk. Sátum úti að snæðingi í góða veðrinu fram eftir kvöldi. Vígðum einnig alls kyns tól. Eldamaskínu eina umdeilda með tveimur gashellum og síðan hitara sem ég reyndar komst að eftir á að sé bara til utanhússbrúks.

Undir miðnætti rauk hann síðan upp og lék allt á reiðiskjálfi nær alla nóttina. Varð okkur ekki mjög svefnsamt. Ofan á vindtryllinginn bættist við dularfullt trítl. Gerði ég fyrst ráð fyrir að mýslur myndu fara að bíta mig í eyrað en svo varð niðurstaðan sú að músarskammirnar væru undir gólfinu í spretthlaupi. Ef þær voru inni í húsinu þá voru þær búnar að verða sér út um hulinsskykkju því við heyrðum þær hlaupa allt hvað af tók en sáum ekkert til þeirra. Annars þá fundum við loksins eina allgóða inngönguleið músanna við dyraþröskuldinn og var honum lokað hið snarasta!

Það rýkur úr Hafursá í rokinu

Daginn eftir gekk á með roki. Við fórum bara einhverja nær göngutúra niður á áreyrar og út um ræktarland. Þrátt fyrir að vatnsvö

Varnargarðurinn heldur áfram að skemmast en er samt ekkert svo mikið meira laskaður en áður. Áin rennur þar hins vegar óhindrað í gegn.

Sá hluti Hafursár á Fellsmörk sem rennur í gegnum varðargarð við Krók

Við reyndar kvöldið áður höfðum ekki lagt í vatnasullið í myrkrinu og skildum bílinn eftir fyrir neðan Keldudalinn. Fórum reyndar yfir Keldudalslækinn en þar er vegurinn byrjaður að skemmast líka og gæti verið varasamur í snjó og hálku.

Hjólför í gegnum neðri hluta Hlíðarbrautar

Einhver sem hefur verið þarna á ferð síðan fyrr í haust hefur hins vegar ekki skilið sinn bíl eftir við Keldudalslæk því það voru komin hjólför yfir mýrina í neðri hluta Hlíðarbrautarinn þar sem við ásamt fleirum erum að reyna að rækta okkar tré. Reyndar leit út fyrir að hjólförin væru eftir einhvern sem hefði orðið innlyksa því þau lágu í gegnum mýrina og að of þéttum trjágróðri og þar hafði verið snúið við.

Nú er hann Keldudalur stekkur!

Hvort það er lýsandi dæmi skal ekki um sagt en einhvern veginn datt ljósmyndaranum í hug hending úr Íslandi Jónasar Hallgrímssonar: Nú er hún Snorrabúð stekkur og lyngið á Lögbergi helga blánar af berjum hvurt ár, börnum og hröfnum að leik. En víst er að skiltið fyrir Keldudal er fallið og vegurinn þannig séð ekki lengur til að Keldudalnum.

Bárðargata... svo einhverju sé haldið til haga

Það skyldi þó ekki verða Bárðargata um páska!

Svo einhverju sé haldið til haga úr því maður tók allt í einu upp á því að endurveggja bloggið sitt að þá er stefnt á það núna að fara Bárðargötu skíðandi á páskum 2010.

Til svona undirbúnings þannig að allir verði keikir á skíðunum er ætt á Esju vikulega, eftir vinnu á fimmtudögum. Farið upp að Steini yfirleitt og svo bara niður aftur. Eins og myndin að ofan er að sýna.

Minn reyndar var eitthvað að pukra við það að fara tvisvar í viku en varð dálítið hált á því og uppskar brákað rifbein eða eitthvað fjandans mar sem er að gera mann brjálaðan núna!

Og svo annars af áætluðum hreystimennskuferðum þá er víst búið að skrá sig í Veternrundan aftur fyrir árið 2010. Það skulu því verða hjólaðir heilir 300 km aftur núna í júní. Já gott að hafa eitthvað að stefna að!

Hvernig var þetta aftur...

Er ég alveg hættur að blogga?

Já eiginlega en þá eru það bara andaslitrurnar sem geta nú tekið tímann sinn.

Hafði ætlað að gera dálítið margt þessa helgina en það varð eitthvað minna úr möru eða eiginlega öllu. Fimmvörðuháls hafði staðið til en féll um sjálfan sig þegar ég féll um koll á Esjunni sunnudag fyrir viku í rölti þangað með Önnu Maríu. Eitthvað marið eða jafnvel brákað rifbein. Er orðinn verri núna. Einhver sagði að maður væri verstur á 10. degi rifbeinsbrots.

Svo átti þá í staðinn að fara í Fellsmörk en það varð eitthvað hálf endasleppt líka. Veðurspáin algjör hryllingur eins og um síðustu helgi og reyndar svo vond að Gunninn fór í mælingaferð í Hólmsá til að skoða flóð sem var komið í þá á. Svo var reyndar ágætt að það var ekki verið að fara í Þórsmörk því fólk lenti víst í einhverjum vatnahryllingi í Steinsholtsánni.

En svona þannig að eitthvað hafi nú gerst þá komu Ragnhildur og Kristján með ómegðina í heimsókn. Okkur taldist til að þau hafi ekki komið hingað til mín síðan á 17. júní. Já, það er að verða hálft ár síðan!





Ég er síðan þessa helgina þess utan verið eitthvað að vinna, fara yfir EHÍ próf sem er að klárast og svo hlusta ég reglubundið á Hjálmatónleika nágrannans.