Jæja... næstum ár frá síðasta bloggi

Já eða a.m.k. næstum heilt ár frá síðasta rauntímabloggi held ég. Líklegast í ágúst fyrir ári að ég bloggaði eitthvað í rauntíma. Svo á ég það til að setja inn eitthvað sem var áður á Facebook eða einhvers staðar... eða bara laumað inn með rangri dagsetningu því ég vildi eiga eitthvað í blogginu... þetta er nefnilega dagbókin mín!

Veit annars ekki hvað ég ætla að skrifa... fór bara eitthvað að rausa hérna... er eitthvað að frétta nei eða kannski jú...

Búinn að gæda einn Laugaveg í júlí og ég fékk einhverjar ofboðslegar efasemdir um að ég ætti að vera að gera þetta en þegar á leið þá varð þetta bara eins og... nei ekki einsi og... þessi ferð varð bara sætur draumur.

Það gekk allt upp eins og draumur í dós. Reyndar ekkert of gott veður en hópurinn æðislegur. Reyndar alveg tvær þarna sem hefði kannski ekkert átt að vera að fara laugaveginn en það gekk alveg. Önnur vildi bara bíða einhvers staðar undir Morinsheiði í roki og rignungu á meðan hópurinn færi upp að gosstöðvunum en það var ekki í boði og ég bara sannfærði hana um að við værum að gera þetta sem einn hópur.
Þá var einn sem vildi ekki ganga svona hægt... og ég bara leyfði honum að fara á undan en bara ekki of langt. Þau fengu þá öll að ganga á sínum hraða.
Svo þróuðust matarmálin þannig að ég var varla að gera nokkurn skapaðan hlut.

Svo ég segi eitthvað gott um sjálfan mig... þá hefði ég auðvitað alveg getað klúðrað þessu og þó þetta hefði verið eitthvað erfiðari hópur þá hefði það samt verið allt í lagi... og ef ég væri að fara með einhvern ga-ga hóp þá væri það bara fyndið í sjálfu sér.

En þessi hópur var sem sagt æðislegur, kunni alveg dásamlega vel við fólkið og ég held að það hafi verið talsvert gagnkvæmt. Eiginlega best heppnaða Laugavegsferðin mín hingað til.

Hópurinn á Morinsheiði