Það er ýmist talað um skrýtna tíma og fordómalausa tíma [spurning hvort þetta hafi átt að vera fordæmalausir tímar sem er það sem hefði átt að vera talað um en margir rugluðu með að þetta væru fordómalausir tímar - sem þeir vonandi eru líka :-)]. Líklega eru þeir hvort tveggja. Núna er ég að bögglast við það að halda fókus við að vinna heima og búinn að gera meira og minna í líklega heila viku. Var eitthvað á á vinnustaðnum í síðustu viku en afskaplega lítið í þessari viku.
Líklega má ég heita heppinn. Það er ekki margt sem er að trufla mig í heimavinnunni nema stundum kannski gól hundsins á neðri hæðinni og svo ef krakkaskaranum í leikskólanum á móti er hleypt út. En þau á neðri hæðinni eru sjálf eitthvað að vinna heima og þá hundurinn hinn rólegasti og líklega eitthvað minna að gerast í leikskólanum en venjulega. Aðal vandamálið hjá mér er þá að halda fókus.
Í framhaldi af síðustu færslu um spár um útbreiðslu þá kom fram það sem var alveg augljóst að spáin um 2000 smitaða í lok maí gat engan veginn staðist. Eitthvað hærri spár er núna verið að gefa út en ég er samt nokkuð viss um að þeir spekingar eru með frekar veikan grunn til að gefa út spá. Það eina sem við getum huggað okkur við er að á íslandi geta ekki margar milljónir smitast eins og á væntanlega eftir að gerast í fjölmennari ríkjum - ef það er ekki þegar komið í einhverjar þannig tölur. Síðan er líka breyta í þessu að hver og einn sem smitast er varla smitaður nema í eitthvað rúmlega tvær vikur þannig að ef margir smitast þá gengur þetta hratt yfir - en með miklum afleiðingum ef heilbrigðiskerfið ræður ekki við ástandið.
Var sæmilegur í gær og verðlaunaði sjálfan mig svo með hjólatúr í Elliðaárdal á honum Órangtútan. Það má játast að ég er að verða ágætlega sáttur við hann. Hann stóð sig a.m.k. afar vel í gær!
